Vorige week ben ik naar de mooie lezing van prof. dr. em. Manu Keirse geweest. Hij is klinisch psycholoog, doctor in de geneeskunst en een van de bekendste rouwexperts in Nederland en België als het over rouw en de laatste levensfase gaat. Manu Keirse verdiept zich dan ook al jaren in het omgaan met rouw en verlies. Hij heeft een groot aantal troostende boeken geschreven, waarin hij helpt om te gaan met rouw. Een van die boeken is 'Helpen bij verlies en verdriet - Een gids voor het gezin en de hulpverlener'. In zijn lezing deelde hij een aantal van zijn ervaringen met rouw en verlies die ook in het boek te lezen zijn.
Het sprookje van de drie bomen
Manu Keirse begon het verhaal met het sprookje van de drie bomen om op die manier duidelijk te maken dat het belangrijk is om aandacht te schenken aan je verlies. Vervolgens deelde hij een aantal ervaringsverhalen en sloot hij de lezing af met praktische tips (voor zover die niet al eerder waren besproken) en was er ruimte voor het stellen van vragen. Het verhaal van de drie bomen had voor mij als strekking dat je na je verliezen er sterker uit kan komen, als je je wond door de zon laat opwarmen/helen, je dan naar het zonlicht toe, naar de warmte toe kan groeien. Om zo in je eigen licht en kracht te kunnen gaan staan. Rouwverwerking is volgens Manu Keirse niet het juiste woord: “Je kunt een manier vinden om rouw te overleven, maar verwerken doe je het nooit. Het blijft altijd een deel van jou. Rouwen staat niet alleen gelijk aan afscheid nemen, maar ook aan anders leren vasthouden."
Warme lichtpuntjes
Voor mij is dat wel herkenbaar. De vele verliezen die ik heb meegemaakt zijn en blijven onderdeel van me, ze zijn op een of andere manier verweven in mijn leven, het gemis blijft, maar ik heb denk ik mede hierdoor wel een heel andere draai aan mijn leven gegeven. Ik ben na de verliezen nog meer de dingen gaan doen die ik leuk vind om te doen. Het leven is kwetsbaar en ik wil in die tijd mijn mooiste leven leven en anderen helpen/steunen. Onder andere hierdoor is Troostkunst ontstaan. Voor mij zijn de troostkaarsen een symbolische vertaling van lichtpuntjes. Een tastbaar geschenk die je bijvoorbeeld bij de foto van je dierbare kunt zetten om hem/haar te gedenken. Een kaarshouder die je hopelijk warmte, licht, liefde en verbondenheid geeft.
Helpen bij verlies en verdriet
Manu Keirse spreekt net zo gemakkelijk en begrijpelijk als hij schrijft in zijn boeken. De herkenbare verhalen bleven tijdens deze lezing maar komen. Het verhaal raakte vele mensen, her en der in de ruimte (crematorium Tilburg) hoorde ik best wel wat gesnik en geproest. Naast mensen uit het werkveld, zaten er ook mensen in de zaal die een dierbare hebben verloren. Waarmee ik niet wil zeggen dat de mensen uit het werkveld geen dierbare verloren zouden kunnen hebben. Het boek 'Helpen bij verlies en verdriet' gaat niet alleen in op verlies door de dood, maar besteedt ook aandacht aan andere verliessituaties die vaak onterecht onderbelicht blijven, zoals verlies van je gezondheid, je werk of je toekomstperspectieven. Na de lezing heb ik het boek trouwens laten signeren, ik vind het altijd wel mooi om een iets persoonlijkere herinnering te hebben aan bijvoorbeeld een lezing.
Reactie plaatsen
Reacties